GILBERT VAN DRUNEN, "FISHTORY"

solo expositie in PHŒBUS•Rotterdam,
13 oktober t/m 13 november 2005

Op donderdagavond 27 oktober 2005 waren Koos de Jong, directeur van het Europees Keramisch Werkcentrum (EKWC, Den Bosch) en beeldend kunstenaar Gilbert van Drunen in gesprek over het werk van Gilbert van Drunen, over keramiek in het algemeen en over het EKWC.
Plaats: PHŒBUS•Rotterdam, Eendrachtsweg 61

Over Gilbert van Drunen, over zijn werk.

Zijn `beeldende geschiedenis` laat veelzijdigheid zien.
Een productie in vrijwel alle verschillende beeldende kunst-media sinds 1990: van foto`s tot olieverf op doek en wrongelcaseïne tempera op paneel, van een billboardproject tot de opdracht voor gevelverfraaiing van een flatgebouw; en er is een video van pastelkleurige dansende tumtummetjes... De nadruk ligt meer en meer op tekeningen en keramiek - van A4 tot wandtekeningen, van kleine, veelhoekige tegeltjes tot zware, meer dan levensgrote figuren. Het werk laat een openheid zien naar de traditie van westerse en niet-westerse beeldende kunst en naar de actuele wereldpolitiek die binnen zijn werk een plaats krijgt, evenals naar andere kunstvormen zoals muziek...

"Ik hoop wel eens dat een kunstwerk echt als een accu werkt, waaraan je je kunt opladen. Ik maak geen l`art pour l`art, het gaat om vruchtbaarheid."

In een VPRO-interview uit 2003 over "Uw Hond", de band waarin hij (trompet, bas en zang) samen met Lies Klaus (drums en zang) en Chris Baaten (zang en gitaar) optreedt, zegt hij dat het hem geweldig lijkt om aangekondigd te worden als: "Dames en heren, hier is Uw Hond". Is dat serieus of een lolletje? Het is "een serieuze grap. Ik weet niet wanneer iets serieus of een lolletje is". Intussen klinkt de muziek hysterisch en rauw, als een veelheid aan ingevingen en uitspattingen, maar er is in de studio lang naar dit soort geluiden gezocht door experimenten met microfoons en versterkers. Uit het interview blijkt ook dat niet aan carrièreplanning wordt gedaan, maar dat het belangrijk gevonden wordt "om in aanraking te komen met andere bandjes".

Van Coney-Island NY tot India, Saoedi-Arabië, Georgië, veel Afrika.

Openheid voor samenwerkingsverbanden blijkt ook uit het in eigen beheer uitgegeven boek "Village Contributions", 2000, ISBN 90-806231-1-3. In drie delen samengebonden, als een soort veelkoppig monster, bevat het naast foto`s van werken en teksten van Gilbert van Drunen, ook een muziekc.d. van de band U.U.U., een foto van een werk gemaakt samen met Roy Çerpak, afbeeldingen van tekeningen van zijn beelden, die gemaakt zijn door Chris Baaten en een tekst in het Arabisch, in samenwerking met Hassan Al Sharif geschreven; deze tekst is onvertaald gelaten, want onvertaalbaar. Zó ver is in het gevoel van contact meegegaan: alle energie, over werelden van verschil heen, is dezelfde kant op gericht; en wat niet verwoord kan worden, mag als geheim bestaan ...

"... trying to make radio contact with the Holy Mothers, they are telling us to go to the equator, to hear the prayers with the most fertile rythms ..."

Een lekker vrij werk is "New Tourist", 2004, keramiek, plakband en epoxihars, h 102 cm. , dat te zien was op de tentoonstelling `Perfors I` (PHŒBUS•Rotterdam, voorjaar 2005) temidden van geperforeerde werken met duizenden gaatjes, die associaties met fijn naaldwerk, met agressie dan wel met monnikenwerk oproepen. Daartussen staat de aardse, bloedige toerist gestold in keramiek en begeleid door zijn verhaal, achteraf door Gilbert van Drunen naar beeld en tentoonstelling toegeschreven: Is het een slachtoffer van het moderne toerisme? Waar is deze toerist geweest, wat is er met hem (of haar, want dat is niet meer te zien) gebeurd? Zijn de ongebakken groenige bollen die aan zijn lijf kleven de stenen die lokale bewoners naar hem gooiden?

Is zijn hoofd nog blank terwijl zijn onderlijf al Afrikaanse trekken begint te vertonen?

"Een toerist perforeert het land dat hij of zij bezoekt, hoort er niet thuis. Vreemde snuiters met fototoestellen wandelen plotseling door kleine dorpjes waar de bewoners hun potje koken op een houtvuurtje: de toerist ontneemt zicht op het landschap, neemt een stukje van het dorp weg. En verder, sommige toeristen volharden, maken contact, perforeren letterlijk de plaatselijke bevolking, veelal het vrouwelijke deel. Gespleten nakomelingen worden verstoten en leiden, nadat de volhardende toerist zijn reis elders voortzet, een eenzaam bestaan als toerist in eigen land. De "New Tourist" en zijn tekst, vormen een monument voor de verstotene, voor de verschoppeling, voor al degenen die voortdurend in de weg lopen, voor de stoorzenders."

Gilbert van Drunen produceert verrassingen:

Gepland voor de expositie najaar 2005 in PHŒBUS•Rotterdam zijn:
minimaal zeven grote keramische beelden en een wand met tekeningen, vermoedelijk met zwart tape bijeengehouden, waarin opgenomen keramische wandobjecten.

tekst: Mirjam de Winter, met citaten van Gilbert van Drunen - juni 2005

Beschrijving van de werken:

Een reusachtige figuur, armen in de lucht, zijn benen iets doorgezakt. Zijn wijsvinger wijst naar de hemel. Zijn kop hangt flink achterover. Het bovenlijf is diepdonker blauw, zijn onderlijf schraal kanariegeel. Heeft`ie nu klompen aan? Hij staat in ieder geval op een ronde platte schijf, een grammofoonplaat. FARMER DJ. 2005 (ca. 250 hoog x 60-70 rond / keramiek)

Een bruinkleurig figuur staat op een sokkel, omdat we hem dan beter kunnen zien. Zijn hoofd hangt voorover, hij leunt met zijn armen op een wandelstok, zijn gespierde lijf is behoorlijk ingezakt en uit zijn hele lijf lopen uit uitpeulende wonden straaltjes bloed. Zijn benen verdwijnen in de klei, alsof hij er tot zijn knieën is ingezakt. Onderaan het beeld licht een bal, die vervaarlijk op de rand van de sokkel balanceert. OLD FARMER (ATLAS) 2005 (ca. 120 hoog x 50 rond / keramiek)

Op de grond ligt een grote mensfiguur, of is het meer een ding? Welvende rondingen met naar buiten uitdijende uitsteeksels worden onderbroken door diverse ingangen. De onderkant(?) van het beeld gunt ons een blik naar binnen: maagdelijke witte klei met hier en daar een spat glazuur en gietklei, die iemand rijkelijk over het beeld heeft uitgegoten. Daar waar de gietklei het beeld, de figuur, het ding niet bedekt heeft zien we velle stukken glazuur oplichten. Hier en daar zien we wat knikkers aan het ding kleven. ZONDER TITEL (FISHSTORY) 2005 (ca. 230 liggend op de grond x 60 x 70 rond / keramiek overgoten met gietklei)

Op het oranje zwevend eiland staan 3 figuren, wat losse holle stenen en een kluwe kleislierten. De figuur in het midden, de kleinste van de drie, valt het meeste op: een rode cowboy op een koperkleurige kop met daarop in gele letters TEXAS. Links achter hem staat een bruin mat zwarte met diepblauw, enigszins zijwaards leunende buste. Rechts achter de cowboy rijst een bollige gestalte hoog boven de rest uit. Van onder zijn keppeltje(?) zakt glazuur over zijn bolle lijf, op zijn buik staan tekens, niet allemaal even herkenbaar. HOLLANDS LANDSCHAP 2005 (ca. 60 hoog x 90 rond / keramiek)

Een driebenig figuur staat gemakkelijke op een been aan de wand, komt hij (zijn oprijzend lid verraad zijn geslacht) van het plafond gewandeld? Zijn overige twee benen wijzen sierlijk de ruimte in. Hij heeft geen hoofd, geen armen, slechts drie gespierde benen en een lid. THREE LEGGED FIGURE 2005 (hangend aan de muur ca. 180 de ruimte in stekend x 90 rond / keramiek)

Een meermin... In ieder geval een been, door de knie gezakt met een staart-voet. Haar armen verdwijnen in haar rug, alsof ze in een dwangbuis zit. Op haar staart draagt ze haar titel: IN MY DREAMS DOLLY, YOU KNOW DOLLY, IS ALWAYS A MERMAID 2005 (ca. 170 hoog x 50 rond / keramiek)

Een kleiner eenbenig oranje figuur draagt op zijn rug een bol, op zijn neus een enorm dieprood kleurig groeisel en op zijn hoofd een met toeters gevormde puntmuts. Achterop zijn rug staat: SUCCESVERHAAL 2005 (ca. 95 hoog x 60 rond / keramiek)

Glanzend groen uit bollen opgebouwd figuur met hoge hoed rust een zwevende witte wolk. DE DIREKTEUR 2005 (ca. 65 hoog (zonder sokkel) x 50 rond / keramiek)

"Fishtory" is in letters te lezen op een blauwe graatstructuur van iets wat een vis geweest zou kunnen zijn. Dit is het titelwerk van de tentoonstelling. FISHTORY (ca. 20 hoog x 60 liggend / keramiek)

"I`ve seen gods bathroom", 2004, inkt/potlood, 24 x30 cm.