Aan een zijde van de galerieruimte beletage hangen landschappelijke tekeningen, bomen die worden weerspiegeld in water, of die zelfs horizontaal lijken te groeien. Beeldschone tekeningen. Intrigerend hoe de abstractie - van arceringen tot de richting waarin de bomen groeien - in de werken naar binnensluipt. Het thema van de 'omgekeerde boom' - met kruin naar beneden zoals in de verluchting van Dante's 'Divina Commedia' door Botticelli - verscheen vanaf 2001 in het werk van Simon Benson.

Op de lange zijde van de galerieruimte ertegenover, hangen ruim 50 tekeningen- oningelijst, in een verspringende compositie. Het is een levendig en tegelijk rustig beeld van puur potlood op (net niet wit) papier. Een mekka om op in te zoomen en Simon's werk met ogen, gevoel en gedachten af te tasten.

Wij zien tekeningen van ogen, die - geïnspireerd op de expositie van Jeroen Bosch in Boijmans - in 2001 hun intrede in het werk van Simon deden. Ze verwezen tevens naar de kruinen van bomen. Nu refereren ze aan het zien - meer zien, ook met ogen dicht - zoals in de 'Ulysses' van James Joyce. En er zijn de ogen van Camus, die in 'Le Mythe de Sisyphe', het dagelijks op een berg naar boven brengen van de steen, die elke dag weer terugrolde, beschrijft. Een nihilistisch gegeven, dat niettemin Camus' Sisyphus een dagelijkse invulling van, en daarmee ook een zin aan zijn leven geeft. We zien stedelijke, architecturale tekeningen, Londen waar Simon woonde verschijnt in gebouwen en in abstract isometrische tekeningen. Soms verschijnen zelfportretten uit de periode vanaf 2002, de periode vlak voor de verschijning van het boek "Do You Still Hear The Birds Singing" (uitgave PHŒBUS•Rotterdam 2005); sommige werken in de expositie zijn daadwerkelijk getekend op werken uit die tijd. Wij zien de vormen van een hart en van hoofden, die zijn ingevuld met kleine ruimtes, of begroeid met bomen. Er zijn enkele tekeningen met teksten in stoere letterfonts. "[A] DAY ENDS", "SONG [FADES]", "ALL IS WELL". Een menselijk figuur is getekend in horizontale en verticale dikke arceringen, omgeving door vergelijkbare arceringen in een zachtere tint, overtekend met verticale lijnen die - zoals in sommige andere tekeningen - een beeld van regen oproepen. En natuurlijk, natuurlijk ontbreekt de ijsvogel niet. De oogst van twee jaar tekenen, van een heel leven.

Mirjam de Winter, 29 mei 2024.