... les nuages qui passent... là-bas... là-bas

Toine Horvers, beeldend kunstenaar, gaf recent het boek 'Bewegen – schrijven' uit. Teksten van Toine Horvers beschrijven bewegingen in performances; uitgenodigde auteurs reageren daarop direct of indirecter. Het boek is mooi vormgegeven, meteen in een apart boek de vertaling in het engels door Simon Benson; buitenlandse teksten zijn tweemaal vertaald. De teksten van Toine zijn zo beknopt mogelijk. Kenners van het werk zullen de activiteiten en bewegingen in de performances, kunnen herkennen. Maar ook zonder de voorkennis is het genieten van het staccato. Woorden zijn muziek. Petits poèmes en prose. Alles op zijn plaats en puntgaaf.

In 2008 werden in de galerieruimte bel-etage in PHŒBUS•Rotterdam de 'Kunstvlaaiportretten' 2006 tentoongesteld. Negen geschreven teksttekeningen in potlood op rijstpapier, 36 x 32 cm. De teksten waren omschrijvingen van gezichten van mensen, die Toine had ontmoet op de kunstbeurs 'De Kunstvlaai'. In de projectruimte souterrain werden dezelfde teksten in geprinte vorm getoond. Het voorstellingsvermogen van bezoekers van de galerie werd geactiveerd: mensen liepen van boven naar beneden en van beneden naar boven – zij probeerden in hun gedachten het beeld van de prints en van 'wolkachtige tekeningen' op te roepen.

Terug in de tijd, in 2002-2004 fotografeerde Toine Horvers de daken en daarboven de wolkenvelden aan de overkant van zijn huis – veel foto's.
Op een fotoprint van 45 x 30 cm. projecteerde hij in zijn volledig verduisterd atelier, het licht van de diaprojector met een afbeelding van een van de volgende wolkenopnames. Daarin omschreef hij met kleurpotloden in tekst, zo precies mogelijk in de kleur van de wolken, wat hij zag – laag over laag, tot zeven lagen. Zo ontstonden 14 fotoprints met veel-lagige kleurpotloodtekeningen, die tekstomschrijvingen zijn van (gefotografeerde) verschuivende wolkenvelden.

De verwondering en het romantisch najagen van iets dat bijna onmogelijk is:
in Baudelaire's 'Le Spleen de Paris', 1869, wordt aan de 'homme énigmatique' gevraagd,
waarvan hij het meeste hield: ...van je ouders, je huis, dieren, goud, geld… ?
Nee nee nee nee:
"J'aime les nuages... les nuages qui passent... là-bas... là-bas... les merveilleux nuages !"

Kunstenaarspagina Toine Horvers