Werken van Ane Vester (BE) zijn licht, helder en concreet. In de expositie PHŒBUS•Rotterdam 2016 hangen twee werken in gele vinylverf achter plexiglas, diasec-mounted – zakelijker kan het bijna niet. Toch zijn de werken een poging zich de kleur te herinneren van het gele Arabia servies uit haar jeugd. We zien twee kleuren geel – miniem verschillend, naarmate je langer kijkt: tamelijk verschillend. De verf is egaal aangebracht, de werken hebben dankzij hun industriële inkadering een oplichtend effect. Hetgeen ze een absolute ongenaakbaarheid geeft, voor mij de kwaliteit van echt beeldende kunst. Maar de werken zijn ook zacht, warm. Ze blijven boeien.
Deze gele werken lijken een resultaat van het jarenlang plaatsen van een tekst naast een monochroom kleurveld, zoals in haar boek 'Colour Index' (2000). En zoals nu in de getoonde reeks gouaches op zuurvrij, offwhite museumkarton van 28 x 38 cm. – met links de kleur en op de blanco rechterhelft in het midden een tekst in zwarte Letraset afwrijfletters. De tekst is tussen haakjes geplaatst en bestaat uit een of twee engelstalige woorden voor objecten. Bij het maken van een werk heeft Ane Vester steeds een specifiek gekleurd object in gedachten, zoals de groene railing in het dorp waar zij woont. Bij de bezoeker daarentegen kunnen associaties vrij uitwaaieren. Deze stelt zich misschien bij de droge combinatie van de kleur groen en de tekst '(railing)' een wit cruiseschip in open zee voor, met groene railing... De kleuren links van '(letter paper)' en '(soap)' zijn 'duifgrijs' en 'grijze zalm' genoemd – de benamingen zijn een benadering, en tegelijk ook weer pogingen zich kleuren te herinneren, in dit geval uit haar Londense periode, toen zij in de geschilderde, benaderde kleuren luchtpostpapier kocht en engelse zeep gebruikte. Het is een eenvoudig concept, kleuren vanuit de herinnering pogen na te schilderen. Maar blijvend boeiend voor de kunstenaar die haar doel nooit zal kunnen halen en voor de toeschouwer, die zich verwondert over naam en kleur en intussen geniet van de beeldende kwaliteit – de strakke vorm, de eenvoud en de ongrijpbare kleur, de subtiliteit en warmte – het anders zijn.
Recent heeft Ane Vester haar 'celadon'-serie uitgebreid. 'Celadon' is geen eenduidige kleur, alleen al vanwege de menging: waar geel bestaat uit gele pigmenten en grijs, is celadon een kleurmenging van rood, groen, geel, blauw, oranje, bruin en wit – zonder zwart. De kleur verandert sterk met het licht. Elke dag een nieuwe celadonmenging te maken en een 'celadon' te schilderen... en daarbij telkens terugdenken aan de celadonkleurige borden, waarvan zij at tijdens een reis naar Zuidoost-Azië. In het witte atelier heeft zij elk werk dat gereed was met de voorzijde tegen de muur geplaatst om het 'celadon' niet te zien. Toen zij de werken omdraaide, bleek zij steeds minder pigment gebruikt te hebben.... Gaat de scherpte van de herinnering samen met de subtilisering van de kleur?
'Celadons', 2012-2016, plexiglas, vinylverf, diasec-mounted, elk werk 44 x 33 cm.
'Recollections', 2015, werken in kleur/tekstkarton, gouache, letraset, 28 x 38 cm.
'Geel' en 'Geel', 2016, plexiglas, vinylverf, diasec-mounted, elk werk 76 x 60 cm.