Pjotr Müller (CH)
Op weg naar het Haus der Kunst in München, 1994, in de auto van Pjotr Müller, is er tussen Simon Benson en Pjotr een connectie ontstaan. In 2003 mondde dit uit in een duo. Mooi dit werk samen, Simon's tekeningen op gelig papier (later later deels gepubliceerd in "Do You..."; zie ook de tekst over Simon dd. 3-1-21) en van Pjotr: "Het Allegorisch Werk":
Pjotr kwam tevoren polshoogte nemen. Hij mat met gespreide handen en eigen lichaamslengte, de maat van de bocht in de hal en vooral de hoogte en breedte van de toegangsdeur tot de galerieruimte bel-etage. Zag dat het goed was. Als voorbereiding bracht ik een atelierbezoek, maar de verrassing was er niet minder om, toen Pjotr zijn levensgrote stucanet paard en de twee papier-maché sculpturen, portretten van zoon Mo en echtgenote Colette, de galerie kwam binnendragen. WOW. Mo werd triomfantelijk op het leren zadel gezet – als een kleine, hellenistische 'ruiter uit Artemision' (NAM, Athene, 150 v.C); Colette rustte als een amazone naast het paard op de grond. Mo met aanvraagformulieren van het Fonds voor de Beeldende kunst beplakt, Colette met recente krantenrecensies. Het paard stond op een groot formaat onderstel van een hobbelpaard, beplakt met tape van een kunsttransporteur. "Het Allegorisch Werk" — als aanklacht, als spel, als een bom aan kunsthistorische kennis. Wij hoopten natuurlijk dat dit paard Marioni in het Kröller-Müller gezelschap mocht houden... Zó klassiek, zó onconventioneel en zó verbluffend drie-dimensionaal!
Jaren en exposities. In 2006 de spannende 'Triffid'-tekeningen in pastel en schoensmeer – bloemvormen met sciencefiction architectuur (een werk in collectie Teylers Museum). In hetzelfde jaar de Art Amsterdam 'Zolderbeelden van Dr. Jung' met klassieke beeldelementen in gips: 'Maak je eigen god'. Deze werken zijn later in de tuin van Kröller-Müller geëxposeerd in de sculpturale architectuur "Het Huis van Dr. Jung". In 2011-2012 weer in PHŒBUS•Rotterdam met de expositie 'Rietveld als pastelkleurig universum – tussen spel en religie', waarin architectuurstudies in hout/verf en enkele abstractere sculpturen in koeienhuid/eikenhout. De galerie volgebouwd en volgestouwd. Een verrukkelijke speelgoedwinkel, groter dan 'kleuterformaat'. Referenties aan Rietveld, Le Corbusier, de Mendelssohn's Einsteintoren, de luchtbruggen van de Van Nellefabriek... Kijken, weten, ontdekken. Daarna 'Vergeten ruimtes' met 3-d geprinte PLA en houten sculpturen. Op het atelier intussen na 20 jaar teruggevonden: twee fonteinen met dansende beren, gietijzer, 'Op schaal' 1989, voor Madurodam. Voor wie verder wil grasduinen in de wereld van Pjotr Müller: lees 'Boek voor MO', 2017, waarin de kunstenaarsloopbaan in een autobiografisch stripverhaal uit de doeken wordt gedaan. Inkttekeningen, met gekleurde delen in heliogravure voor de kunstwerken, die, met Pjotr als bestuurder vrolijk aan luchtballonnen hangen, terwijl ze de wereld overgaan en ook de Haagse politiek aandoen. Honderden tekeningen. Er wordt aan een vervolg getekend...
Kunstenaarspagina Pjotr Müller