Mark Cloet (BE)

Als bronsgieter heeft Mark Cloet zonder te patineren, brons 'zichzelf' willen laten zijn door een werk na het gieten in de as te gooien en daarmee een indruk van vulkanische steen op te roepen. Het is de liefhebberij een techniek te willen beheersen. En de uitmuntendheid wanneer dit lukt. Bijvoorbeeld in de 'Denktak', een vrouwenkopje, waaruit een boomtak steekt - een werk dat ook buiten, zelfs aan een boom, kan worden opgehangen.

Mark Cloet deed ooit met studenten een project in een woestijngebied in Texas. Er werden stenen gezocht. Het doel was: 'de renaissance van de steen in een omhulling' te realiseren. Niet de steen namaken of nabootsen (God niet evenaren), maar: de gevonden steen een nieuw leven inblazen door deze opnieuw, maar dan in een omhulling, geboren te laten worden. Dit op klein formaat te gieten, is technisch een uitdaging. Van een gevonden steen wordt cire perdue een model gemaakt, evenals van een doosje. De vuistgrote steen en het iets grotere doosje worden door veel gietkanaaltjes verbonden. Het aluminium, soms brons, wordt gegoten. Bij het 'lossen' worden steen en omhulling van elkaar gescheiden door de gietkanaaltjes los te snijden. Het doet denken aan het doorknippen van de navelstreng. In PHŒBUS•Rotterdam zijn veel stenen in een expositie getoond.

Eenmaal is een steen in goud gegoten. Een edelsmid heeft het werk van talloze stempeltjes '22K' (22 karaats) voorzien.

Kunstenaarspagina Mark Cloet