Hiromi Cawahigashi (J)

In 2008 ging ik naar een opening in een kunstenaarsinitiatief in Rotterdam.
De wanden van drie klaslokalen waren bedekt met nietjes.
Eindeloze rijen – recht, vlak naast en boven elkaar.
Toen ik de kunstenares sprak, Hiromi Cawahigashi (J), zei zij,
dat ze er drie maanden aan had gewerkt en, dat zij de nietjes er binnen
drie dagen moest afhalen. Daarna zou de reis teruggaan naar Japan.
Dit in het kader van internationaal, gesubsidieerde kunstuitwisselingen.
Ik was geschokt. Maar... moet / hoef je dan nooit iets te verkopen?
Verbaasde ogen keken mij aan.

Zó leuk: enkele weken later kwam Hiromi mij kleine katoenen zakjes,
met daarop haar naam gestempeld, brengen voor het 'Ladekastproject'!
Er zaten ronde wandobjectjes in, bestaande uit nietjes, die met een
lijmspray bij elkaar gehouden werden. In de achterkant een schroefdraad.
Meegeleverd een daarin passende tweede schroefdraad en een schroef.

Het ontroert nog: kleine nieten- / nietswerkjes, in de vorm van een zon.
Het lijkt Zero! En ze zeggen alles!!