REGULA MARIA MÜLLER - 'Kroon voor de Moeder van de Vaste Slaap', sculpturen.

expositie PHŒBUS•Rotterdam, 25 oktober - 7 december 2008

In de expositie najaar 2008 toont Regula Maria Müller recente sculpturen, waarbij het thema 'kronen' een belangrijke rol speelt. Twee kronen zijn voorbehouden aan leden van het gevolg van de Zotheid: de ondeugden 'Vaste Slaap' en de 'Vleierij'. De eerste krijgt een duistere kap in zwart fluweel, met bronzen en felrode kraaltjes en glazen toeters - de titel is 'Kroon voor de Moeder van de Vaste Slaap' geworden. De kroon voor de 'Vleierij' bestaat uit een krans van glazen oren, waarin (fluisterend, verleidelijk, met vlammend betoog...) vuurballen uitmonden in rode tongetjes (glaskralen); haar kap is van zacht konijnenbont gemaakt. De kronen zijn autonome werken, maar ze kunnen eventueel ook op het hoofd worden gezet.

Een heel andere kroon is een bloemenkrans in de vorm van een kroonluchter. Stengels blaadjes van wit vilt, aan de rand met transparante glaskraaltjes bezet die lijken op te lichten, zijn over een frame gehangen en deze zijn her en der voorzien van bloemen van glazen kraaltjes die met koperdraad zijn gehaakt. De overwegend witte bloemenweelde in dit werk verstilt en krijgt een haiku van Issa mee: 'Stiehl das / sagt das Mondlicht / dieser Pflaumenblütezweig'.

Met het thema van de kronen gaat Regula Maria Müller voort op eerder werk. Een kleine gouden kroon op een kussen is in de installatie 'Es war einmal..' in 1994 in het Textielmuseum getoond. Uit de periode 2000-01 (Rotterdam was in 2001 naast Porto Culturele hoofdstad van Europa) dateren de variaties op het thema 'Lof der Zotheid'. Geïnspireerd op Erasmus ontstonden de waanzinnigste werken: een 'waggelend' hersenpannetje - papier maché, steunend op koperen belletjes. Een 'Zottekap' gemaakt van dikke strengen gevilt wol (in de vorm van hersenmassa), waarin felrode adertjes (rode glaskraaltjes) en koperen belletjes waren gemonteerd. En een van binnen met bladgoud bedekt glazen oor met daarin twee glazen pluchedieren-oogjes, waardoor het wandobject in één klap tegelijk een klein meditatief tempelruimtetje werd en een luisterend en ziénd oor!
Een citaat uit Erasmus, recent aangehaald: 'Geluk is wat je er zelf van maakt. De menselijke geest zit zo inelkaar dat hij veel meer wordt gegrepen door de schijn dan door de waarheid'. En, gaat Regula verder: 'Iets is en iets is méér'. Misschien ligt hierin en in de betovering door de schone schijn het verband met de andere inspiratiebron, zowel toen als nu, i.e. de japanse natuurlyriek, waarin vergelijkingen tussen natuurlijke elementen voorkomen. Zo werden in het jaar 2000 geblazen glazen oogbollen tot bloemen, voorzien van een stengel, blaadjes en kwastjes, in glaskraaltjes gehaakt; terwijl mensfiguren de vorm van bloemen van de blauwe regen aannamen, zoals ze werden uitgeprikt in foto's van blauwe regen ... Behalve in de weelderige kroonluchter op de expositie nu, zijn japanse invloeden ook te zien in de met zeefdruk bewerkte zakdoeken, waarop uitbundige roze sierkersenbloesems zijn afgebeeld, die zijn voorzien van kleine glaskralen objecten in de vorm van, weer, bloeiende bloemen. mdw 10/08

PHŒBUS•Rotterdam, Mirjam de Winter