15 december 2002 t/m 26 januari 2003:

Loréne Bourguignon, schilderijen, tekeningen, fotopolymeer etsen, 2002

Loréne Bourguignon werkte tien jaar lang uitsluitend aan zelfportretten, waarvoor de door haarzelf at random geschoten polaroids uitgangspunt waren. De werken nemen verschillende vormen aan: onder meer die van tekeningen, schilderijen en heliogravures. In sommige werken is het gezicht, bijna landschappelijk, in zachte glooiingen opgelost; andere portretten lijken het resultaat van medogenloze waarneming. Niet alleen het gezicht, maar ook sterk uitvergrote details zijn onderwerp geworden (ogen, mond). Het landschappelijke is twee jaar geleden uitgewerkt in schilderijen van wolkenvelden die door hun gelaagdheid een bijna filmisch karakter kregen; deze werken werden getoond naast schilderijen van de huid met formeel overeenkomstige strukturen. In het recente werk is het portret ontwikkeld tot een androgyn beeld. Het gaat om de identificatie van vader en dochter.